Angst is een slechte raadgever

Deze gevoelens waren trouwens totaal niet aanwezig toen ik ‘ja’ zei tegen deze reis. Ik voelde veel spanning en mijn gedachtes gingen alle kanten op. Vooral toen ik Tunesië via Google opzocht. De mensen in mijn naaste omgeving waren ook niet allemaal even positief over de bestemming. Uit voorzorg nam ik een mini-apotheek mee met diarreeremmers, paracetamol en zakjes tegen uitdrogingsverschijnselen. Mijn korte spijkerboek liet ik toch maar thuis en de lange rokken gingen mee.

Op de weg terug

Tunesië heeft een flinke dreun gekregen door de aanslagen in 2015, omdat het land afhankelijk is van toerisme. Dit is flink gedaald en dat merk je in het straatbeeld. Bij belangrijke toeristische plaatsen zoals het amfitheater of Port el Kantaoui kom je nu maar een handjevol mensen tegen (wat het voordeel is van het reizen nu). Hotels hebben lange tijd praktisch leeggestaan, maar dit jaar is het toerisme weer erg aangetrokken wat te merken was in ons hotel dat helemaal vol was. Tunesië heeft veel veiligheidsmaatregelen genomen om aanslagen te voorkomen, waardoor je bijvoorbeeld politie geregeld tegenkomt.

Locals

Tunesië blijkt een land waar je echt contact maakt met de lokale bevolking, wat heel waardevol is. Vroeger ging ik op vakantie naar Spanje en huurden mijn ouders altijd een huis in een woonwijk, waardoor wij tussen de Spanjaarden leefden. Dat gevoel krijg ik nu ook weer in Tunesië. Wij zien vrouwen uit een moskee lopen terwijl er aan de andere kant van het plein ontzettend veel muziek wordt gemaakt. Er blijkt een bruiloft aan de gang te zijn. ‘s Avonds bezoeken wij barretjes: de jonge mensen en vrouwen met korte rokjes en lage decolletés vallen mij direct op. Ik kom geen hoofddoekje tegen die avond. Bijzonder om te zien hoe de generaties hun eigen invulling geven aan geloof en kledingstijl.

Cultuur snuiven

Wat op mij een diepe indruk maakt, is het amfitheater in El Djem en de oude stad Carthago. In het amfitheater bekijken wij de tunnels waar de gladiatoren vroeger zaten te wachten tot ze naar boven werden gebracht om te vechten voor hun leven. Ik moet gelijk aan de film The Gladiator denken. Helaas kom ik Russell Crowe niet tegen. In de oude stad Carthago bezoeken wij een badhuis. We lopen door het onderste gedeelte want de rest van het gebouw bestaat niet meer, met uitzondering van een paar grote pilaren. In deze ruimtes werkten de slaven vroeger om de temperatuur in het badhuis te reguleren. Door daar te lopen, beleef je een stukje geschiedenis en sta je stil bij de slavernij.

Medina

Voor de liefhebbers van shoppen is Tunis echt een aanrader. Wij gaan naar de medina, dwalen door verschillende steegjes en komen heel veel winkeltjes tegen. Door alle kleuren, geuren en mensen om mij heen zit ik midden in de cultuur. Na een klein uurtje door de medina te hebben gelopen en het inmiddels ook behoorlijk warm te hebben gekregen, eindigen we bij de stadspoort van Tunis.

Sidi Bou Said

Op dertig minuten rijden van Tunis komen we in een totaal andere wereld terecht. Sidi Bou Said is een pittoresk dorpje op een berg. Door de witte kalkstenen huizen met hun blauwe raampjes waan ik me in een droom. Na een heerlijke lunch uitkijkend op de zee maken wij een korte wandeling naar een prachtig panoramisch uitzicht door de enige straat die het dorp kent.

Scheer je weg

Ontspannen in de zon aan het strand? Dan is Sousse de plek voor jou. Er zijn verschillende resorts gevestigd en het nabije plaatsje Port el Kantaoui is zeker een bezoekje waard. In de haven liggen de vissersboten met hun netten en zitten verschillende winkeltjes en restaurants. Prachtig om te zien hoe de visser zijn netten uit zijn boot haalt, met op afstand de katten die dit proces nauwlettend in de gaten houden.