Mijn rondreis door Zuid-Afrika

Ook denk ik graag terug aan de avonden bij het kampvuur, waar de verhalen steeds mooier werden en de blikjes bier steeds leger. En dan is er nog die typische Afrika-geur. Aarde, broeierige warmte, zweet, bloemen, eten. Achteraf gezien begrijp ik pas waarom ik bij aankomst in Kaapstad iemand met opengesperde neusgaten blij naar buiten zag rennen. ‘Ik ben omdat wij zijn’ is een Ubuntu-gedachte die zo mooi is dat hij je nederig stemt. En als je jezelf omgeven ziet door de roodgloeiende duinen van de Sossusvlei in Namibië is nederigheid ook het gevoel dat de boventoon voert. Het is er zo onwerkelijk mooi, dat ik met liefde zou veranderen in een zandvlo om mijn dagen daar te slijten. Maar tot dat gebeurt, doe ik wat de meeste mensen doen: sparen voor een volgende reis naar dit magische continent.

Highlights

Wat je tijdens je reis in Zuid-Afrika natuurlijk gezien moet hebben, is Kaap de Goede Hoop. In dit natuurpark kun je bij het meest zuidwestelijke punt van Afrika komen via een hike en zorgen de wilde bavianen en struisvogels voor de nodige hilariteit. Het nabijgelegen plaatsje Boulder’s Beach staat bekend om de aanwezigheid van een kolonie pinguïns.

Fish River Canyon is de op een na grootste canyon ter wereld . De Fish-rivier heeft hier gedurende duizenden jaren een indrukwekkende 27 kilometer brede kloof uitgesleten. De canyon zelf is honderdzestig kilometer lang. In het gelijknamige nationale park kamperen we op een schaduwrijke plek ten noorden van de canyon, waarvandaan we de omgeving verkennen. Als je goed oplet, zie je hier al het eerste schaarse wild. Afdalen in de kloof is helaas niet meer toegestaan.

De wereldberoemde Sossusvlei is een grote duinpan aan de rand van het Namib-Naukluftpark. Deze pan wordt omringd door ’s werelds hoogste zandduinen en het uitzicht op deze zandzee is met name ’s avonds en ’s morgens vroeg overweldigend. Het lijkt wel of de zandzee aan je voeten in het rode licht gloeit. Het kost veel inspanning om de tweehonderd meter hoge duinen te beklimmen, maar het uitzicht op het onwezenlijke maanlandschap loont de moeite.

Etosha is ongetwijfeld een van de beste wildparken in zuidelijk Afrika. De naam ‘Etosha’ betekent letterlijk ‘grote witte plek’ van droog water. Deze naam verwijst naar de uitgestrekte, oogverblindende zoutpan die een groot deel van het park beslaat. Slechts enkele dagen per jaar vind je hier een klein laagje water, waar flamingo’s en andere watervogels op afkomen. Het meeste wild houdt zich echter op in de aangrenzende graslanden en mopane-bosjes. Hier tref je dan ook kuddes zebra’s en gnoes. Meer inspanning vergt het opsporen van de zeldzame zwarte neushoorn en de zwartkop-impala.

De Okavangodelta is het restant van de Okavango-rivier die haar weg naar zee belemmerd zag en door de hitte van de Kalahari-woestijn werd opgeslokt. Op die plek ontstond een uniek natuurgebied, dat we verkennen met kano’s van uitgeholde boomstammen. Deze zogenaamde mokoro’s verschaffen ons uitstekend toegang tot het doolhof van waterwegen. Je hoeft niet zelf te bomen, dat doen lokaal ingehuurde vissers. Behendig loodsen zij je door de met lelies en papyrus begroeide stroompjes en wijzen naar de vele nijlpaarden.

Machtig zijn ook de grootste watervallen van het Afrikaanse continent: de Victoria-watervallen. De opstijgende fijne nevel kunnen we vanuit onze verblijfplaats aan de Zambezi al van ver waarnemen.
Treed in de voetsporen van David Livingstone en laat je overweldigen door het oorverdovende lawaai van het vallende water. Niet voor niets staat de waterval lokaal bekend als Mosi-oa-Tunya, ‘de rook die dondert’.