Antarctica: de wereld van ijs en pinguïns

Met grote regelmaat breken hier stukken af die verder gaan als ijsberg. Op de kleine stukjes land – die in de zomer sneeuwvrij raken – komen ontelbare pinguïns aan land om te broeden en kuikens groot te brengen. Dit zijn veelal de plekjes waar zeehonden uitrusten en mensen aan land kunnen gaan.

Fantasievolle vormen van het landschap

Het landschap van Antarctica is indrukwekkend en lijkt oneindig. Het is een aaneenschakeling van enorme, besneeuwde bergketens – onderbroken door immense gletsjertongen die traag hun weg naar beneden zoeken, honderden eilanden voor de kust en prachtige smalle waterwegen. Regelmatig drijven ijsbergen voorbij die door weer en water in de meest fantasievolle vormen zijn geslepen. De ijsbergen variëren in afmeting van een ijsbergje tot brokken van enkele vierkante kilometers, vooral in de Rosszee en Weddellzee. Op meerdere plaatsen zijn onderzoeksstations, waar wetenschappers meestal het hele jaar onderzoek verrichten. Tijdens scheepsreizen kunnen deze stations worden bezocht.

Belééf Antarctica tussen de ijsbergen

Eindeloze landschappen, opduikende zeehonden, walvissen en groepen pinguïns zijn te zien vanaf de boeg van een schip. Het schip vaart langzaam langs de enorme ijsbergen of door het pakijs dat nog is overgebleven van afgelopen winter. Zodra het schip op de juiste plaats is aangekomen, worden de zodiacs – rubberboten – te water gelaten om iedereen aan land te brengen of om een tochtje tussen de ijsbergen te maken. Worden er tijdens de reis andere activiteiten aangeboden, dan gaat er bijvoorbeeld een groep kajakkers, snorkelaars of duikers op zoek naar de mooiste ervaringen.

De zeezoogdieren van Antartica

Omdat je met een schip reist, ben je (bijna) steeds op het water. Bij Antarctica komen veel walvissen zoals bultruggen, dwergvinvissen en orka’s voor. Door zoveel mogelijk tijd aan dek door te brengen, is de kans erg groot dat je walvissen ziet – regelmatig zelfs van dichtbij. Andere zeezoogdieren die er voorkomen zijn: het zeeluipaard, de krabbeneter, de Antarctische pelsrob en op de South Shetlandeilanden de zuidelijke zeeolifant.

Pinguïns zijn net mensen

Wie aan Antarctica denkt, denkt aan pinguïns. In de zomer zijn er op de eilanden en het vasteland enorme kolonies ezels-, kinband- en adéliepinguïns op veelal toegankelijke plaatsen. De grootste soort, de keizerspinguïn, broedt juist in de Antarctische winter op het ijs. Op het South Shetlandeiland Livingston komt de macaronipinguïn met de mooie gele kuifveren voor. Tijdens de reizen naar Antarctica wordt er veel tijd doorgebracht bij pinguïnkolonies. Je kunt dan een mooi plekje opzoeken en de dieren een tijdje gadeslaan, fotograferen en filmen. Het zijn net mensen: ze houden van elkaar, hebben ruzie met elkaar en geven elkaar bij geschillen een flinke mep. Maar het leukst zijn de kuikens. Het zijn eerst vertederende donsbolletjes (eind december tot half januari), dan nieuwsgierige kleuters (januari tot half februari) en vervolgens uitdagende tieners die door de rui de gekste ‘kapsels’ lijken te hebben (eind februari en maart).

Van de verschillende routes die mogelijk zijn, is de klassieke route vanuit Ushuaia de populairste; dit is veelal een tien- of elf-daagse reis. Er is de mogelijkheid om op Antarctica aan land te gaan en om met rubberboten tussen de ijsbergen door te varen. Maar ook tijdens het varen van de ene landingsplaats naar de volgende is het uitzicht op het landschap fenomenaal. Sportieve reizigers kunnen kajakken, bergbeklimmen, sneeuwschoenwandelen, crosscountryskiën, snorkelen en zelfs duiken. Avontuurlijke en goed getrainde reizigers kunnen vanuit Punta Arenas of Kaapstad naar het Antarctica vliegen om daar deel te nemen aan skitrekkings naar de geografische Zuidpool en/of het beklimmen Mount Vinson.