Montgènevre heeft nog geen 500 inwoners en ligt in het Franse departement Hautes-Alpes, vlak bij de Italiaanse grens. Het dorpje ligt op ruim 1850 meter hoogte, dus je bevindt je hier midden in de bergen. We checken in bij het gezellige Le Chalet Blanc Hôtel, met vanuit de grote kamers uitzicht op de pistes. We hijsen ons meteen in skikleding en lopen voor de lunch naar het Italiaanse restaurant Isabel. We worden hartelijk ontvangen en even later krijgen we goddelijke gerechten geserveerd. De steak tartaar wordt aan tafel bereid en de risotto allo Champagne met garnalen alleen al is een reden om naar Montgenèvre af te reizen.
Slang in de fles
Het sneeuwt inmiddels flink als vier leraren van skischool ESF Montgenèvre op ons wachten. We gaan de Winterspelen doen en worden in twee teams verdeeld om vier spelletjes te spelen. Met verschillende buizen moeten we een bal in een emmer laten rollen, slaan we spijkers in een stuk hout, schieten we met pijl en boog en zagen we een stuk van een boomstronk af. Waar we vriendelijk begonnen, eindigen we bloedfanatiek. De beloning is een teug van de zelfgebrouwen, traditionele kruidenlikeur Génépi. De basis is een geel Alpenbloemetje, maar het is voornamelijk alcohol wat je proeft. In één soort zit in de fles als toevoeging een slang. We laten ons niet kennen en nemen een slok slangenlikeur. Wie weet gaan we er morgen beter van skiën.
Op de scooter
We vervolgen ons programma met een wandeling door ons vriendelijke dorpje en bezoeken de Église Saint-Maurice, één van de bergkerken van het gebied. De laatste stop is het verhuurbedrijf waar we onze skispullen ophalen, want morgen gaat het gebeuren. We sluiten de dag af met een rit op een sneeuwscooter naar restaurant La Coche in Claviere (Italië). We gaan racletten! Met het druipen van de kaas stijgt de temperatuur in het restaurant en storten we volledig in. Eenmaal terug in ons hotel vallen we als een blok (kaas) in slaap.
Sauna in de sneeuw
Van de 300 dagen dat hier de zon schijnt, hebben wij net dag 301. Het zit potdicht. Ski-instructeur Thibaud neemt ons mee naar boven. De sneeuw is perfect en we kunnen heerlijk skiën. Montgenèvre ligt in skigebied Via Lattea, een echt familiegebied met 400 km aan pistes. Deze liggen verspreid over meerdere bergen, tot een hoogte van meer dan 2800 meter. Ook leuk om vanuit Frankrijk door te skiën naar Italië, naar de aangrenzende gebieden Claviere, Cesana, Sansicario en Sestriere. Jong of oud, gevorderd of beginner; voor iedereen is er voldoende uitdaging. We lunchen in restaurant Les Terrasses, normaal gesproken met een prachtig uitzicht, helaas vandaag even niet. Het doet daarom ook minder pijn om onze skies in te ruilen voor badkleding. We gaan naar wellnessresort Durancia, waar we ons onderdompelen in een wereld vol sauna’s, hamams, zoutkamers en buitenjacuzzi’s, omringd door sneeuw en met uitzicht op de bergen. Beter wordt het niet.
Rodelend naar beneden
De volgende dag melden we ons opnieuw bij de skischool, waar we met lerares Charlotte een escape game doen met als thema lawines. De bedoeling is om binnen een gestelde tijd een kist te openen met daarin een lawinepieper. Met behulp van een schep en sonde (lange stok) en de opgedane kennis over lawinegevaar, moeten we het ‘slachtoffer’ bevrijden uit de sneeuw. Helaas laten we een kop koffie voorgaan, waardoor ons slachtoffer het niet redt. Sorry! De lucht is inmiddels strakblauw en we balen een beetje dat we vandaag niet op de skies staan. Een lunch in restaurant Le Houx maakt het goed. We gaan door naar de Luge Monty Express, de langste rodelbaan van Frankrijk. Over een monorail racen we 1400 meter naar beneden, tussen bomen, door tunnels en over houten bruggen, met een snelheid tot wel 45 km/h. De rit duurt ongeveer drie minuten en is mooi en hilarisch tegelijk.
Naar de zon
Brides-les-Bains is een middelgroot bergdorp dat vooral bekendstaat om de thermische baden. Een gondel zorgt voor een directe verbinding met het skigebied van Méribel en Les Trois Vallées. Hierdoor is het dorp ondanks de lage ligging toch een goede wintersportbestemming. We verblijven de komende dagen in Hôtel Amélie en genieten van een kaasfondueavond in restaurant Le Val Vert. ’s Ochtends wordt er weer geskied en gelukkig is het weer ook vandaag perfect. Brides-les-Bains zelf is sneeuwloos, maar met de gondel gaan we een heel stuk naar boven en daar in Méribel schijnt de zon en is de lucht paarsblauw.
Zien en gezien worden
Wintersportgebied Méribel maakt deel uit van het megaskigebied Les Trois Vallées in het Franse departement Savoie. Skidorpen in Méribel zijn Les Allues, Centre, Mottaret en Village. Méribel ligt in het hart van Les Trois Vallées en wordt omgeven door 600 km aan pistes. Wij skiën de piste van Le Roc de Fer. In een paar uurtjes krijgen we maar een fractie van het gebied te zien, maar het is hier waanzinnig. Net als de lunch bij restaurant La Folie Douce, waar het ‘zien en gezien worden’ is. We melden ons buiten waar de met linnen en glaswerk gedekte tafels staan, maar de ballotagecommissie besluit dat we tussen het gepeupel moeten zitten. Nog steeds niet slecht, want met een biertje van 12 euro zitten we vooraan als er een spectaculair optreden begint. Een bandje staat ergens hoog op een balkon en op het podium zien we een groep (break)dansers en zangeressen in wit met gouden pakken. Dat het allemaal niet zo zuiver klinkt, boeit niet. Tegen de blauwe achtergrond en witte bergtoppen is alles mooi.
Afslankspa
Van dit volledig over de top optreden moeten we even bijkomen, en wel in Le Grand Spa Thermal, de grootste spa in de Alpen, vol baden en ontspanningsruimten. Deze spa is ‘s zomers vooral gericht op afslanken, door middel van de thermale baden. Het is er prachtig, schoon en er wordt kruidenthee geserveerd. We duiken buiten nog een keer in een bubbelbad en gaan dan vanuit de spa meteen door naar het diner bij Le ‘Bis’trop Savoyard (Savoyaardse keuken). Een gezellig restaurant waar we (wederom) heerlijk eten. Het is leeg als we binnenkomen, maar stampvol wanneer we weggaan. We melden ons bij ons tweede hotel in Brides-les- Bains: Hôtel Le Verseau.
Sneeuwschoenen aan
Tijd om wat nieuws te proberen: we gaan in Méribel sneeuwschoenwandelen. Wat helemaal te gek blijkt te zijn! We krijgen onze sneeuwschoenen onder en lopen via een pad het bos in. Dat pad duurt maar even, want meteen duiken we off-piste de diepe sneeuw in. Het eerste stuk dalen we, wat soms hilarisch is, omdat je je voeten goed in de sneeuw moet planten. Doe je dat niet, dan glij je op je billen stukken naar beneden. En dat is vooral leuk als je een ander ziet gaan. De hoge dennenbomen zijn bedekt met sneeuw en het is doodstil. Af en toe het geluid van vogeltjes. Deze trip had nog veel langer mogen duren.
Trein terug
Na een snelle lunch in restaurant Le 26 – ook weer een hele leuke plek – gaan we naar het treinstation van Moûtiers. We stappen op de TGV, waar we heerlijk ruim zitten, met goede wifi en een restauratiewagon voor wat lekkers. Als je zo reist, wil je toch nooit meer met de auto op wintersport? De overstap in Parijs van Gare de Lyon naar Gare du Nord is even wat minder gezellig in de drukke metro, maar in de Eurostar (eurostar.com) naar huis zitten we weer uitstekend. In Amsterdam regent het weer; een vertrouwd gevoel.
